προσφιλοκαλώ

-έω, Α

1. διακοσμώ κάτι με καλαισθησία («ἀναθήματα καὶ βιβλιοθήκας καὶ τὴν... κατοικίαν τοῡ Περγάμου... ἐκεῑνος προσεφιλοκάλησε», Στράβ.)

2. (για καλλιτέχνη) αγαπώ την ομορφιά («ἤδη δέ τινες καὶ προσφιλοκαλοῡντες», Φίλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + φιλοκαλῶ «αγαπώ το ωραίο, διακοσμώ»].